Καθώς η 4η βιομηχανική επανάσταση αλλάζει τον τρόπο που ζούμε και εργαζόμαστε, το νεότερο μέλος στην οικογένεια των κατασκευαστικών τεχνολογιών, η Προσθετική Κατασκευή (Additive Manufacturing) ή τρισδιάστατη εκτύπωση (3D Printing), όπως είναι ευρύτερα γνωστή, βρίσκεται στο επίκεντρο του ενδιαφέροντος. Η Προσθετική Κατασκευή ενσωματώνει τον χαρακτήρα και τη φιλοσοφία των σχεδιαστικών και κατασκευαστικών τεχνολογιών με τη βοήθεια υπολογιστή, καθώς απαιτεί την ύπαρξη ενός ψηφιακού μοντέλου με βάση το οποίο κατασκευάζεται το τελικό προϊόν.
Οι ρίζες της συγκεκριμένης τεχνολογίας πάνε πίσω στο χρόνο. Οι πρώτες δοκιμές ξεκίνησαν πριν από περίπου τέσσερεις δεκαετίες. Θεωρείται ότι ο πρώτος λειτουργικός εκτυπωτής 3D ήταν ο SLA-1, που εφευρέθηκε από τον Chuck Hull το 1984. Βασιζόταν σε μια πατενταρισμένη μέθοδο που ο επιστήμονας ονόμασε «στερεολιθογραφία» και θυμίζει την κεντρική ιδέα της σύγχρονης τεχνολογίας: κατασκευή στερεών αντικειμένων μέσω της ρίψης επάλληλων στρώσεων υλικού. Μπορεί το μοντέλο αυτό να μη γνώρισε επιτυχία, αλλά άνοιξε τον δρόμο για πολλά μεταγενέστερα.
Σήμερα, το 3D printing χρησιμοποιείται για την παραγωγή πολλών και διαφορετικών αντικειμένων, από μέρη αυτοκινήτων μέχρι και την δημιουργία τεχνητών ανθρώπινων οργάνων για μοσχεύματα. Σύμφωνα με έκθεση της EY, η τεχνολογία της Προσθετικής Κατασκευής προσφέρει σημαντικά υψηλότερες παραγωγικές δυνατότητες στην αυτοκινητοβιομηχανία και την αεροδιαστημική βιομηχανία. Για παράδειγμα, αναμένεται ότι περίπου το ήμισυ (49%) των αυτοκινητοβιομηχανιών θα χρησιμοποιεί μεθόδους 3D printing για την κατασκευή εξαρτημάτων, προκειμένου να επιτύχουν υψηλότερη λειτουργική αποδοτικότητα. Ακόμα μεγαλύτερος αναμένεται να είναι ο αντίκτυπος του 3D printing στον τομέα της αεροδιαστημικής βιομηχανίας. Οι εταιρείες του κλάδου προχωρούν σε αυξημένη χρήση τρισδιάστατων εκτυπωτών ώστε να επιταχύνουν τη διαδικασία κατασκευής, να μειώσουν το λειτουργικό κόστος και να κατασκευάζουν ελαφρύτερα αεροσκάφη, τα οποία θα καταναλώνουν λιγότερα καύσιμα.
Στα παραπάνω, διαφαίνεται και ο λόγος χρήσης της συγκεκριμένης τεχνολογίας, ο οποίος αποτυπώνεται στα συνολικά πλεονεκτήματά της. Η προσθετική κατασκευή κάνει την παραγωγή πιο αποτελεσματική, πιο ευέλικτη και επιτρέπει το σχεδιασμό, την προσομοίωση και τη δημιουργία πιο σύνθετων κατασκευών, που δεν υποστηρίζονται από τις συμβατικές γραμμές παραγωγής. Την επόμενη δεκαετία, η Προσθετική Κατασκευή είναι πιθανό να συμβάλλει στη δημιουργία νέων και καινοτόμων σχεδιαστικών προϊόντων, την ανάπτυξη ισχυρότερων και ελαφρύτερων ανταλλακτικών, καθώς και στη μείωση του χρόνου παράδοσης και του κόστους.
Στην Ελλάδα, ήδη παρατηρούμε συνέργειες που συνδέουν πρωτοπόρες εταιρείες τεχνολογίας και σημαντικούς οργανισμούς, με σκοπό να προετοιμάσουν την αγορά για την άφιξη της προσθετικής κατασκευής και τεχνολογίας 3D printing. Η SIEMENS A.E., το ΕΛΚΕΜΕ (Ελληνικό Κέντρο Ερεύνης Μετάλλων Α.Ε.), θυγατρική της Viohalco, το Εθνικό Κέντρο Έρευνας Φυσικών Επιστημών (ΕΚΕΦΕ) «ΔΗΜΟΚΡΙΤΟΣ», o όμιλος αεροδιαστημικής βιομηχανίας και τεχνολογίας OHB και ο επίσημος Smart Partner της Siemens Digital Industries Software, FEAC Engineering, υπέγραψαν από κοινού το Μνημόνιο Συνεργασίας «Πρωτοβουλία για την Προσθετική Κατασκευή στην Ελλάδα» για να παρέχουν την τεχνογνωσία και το παγκόσμιο δίκτυό τους, προκειμένου να δημιουργήσουν μια πλατφόρμα Προσθετικής Κατασκευής (3D Printing) στη χώρα μας.
Το πώς ακριβώς θα εξελιχθεί η τεχνολογία του 3D printing και κυρίως πώς θα ενσωματωθεί στη μεταποιητική διαδικασία, μένει να αποδειχθεί στο μέλλον. Ωστόσο, καθώς η τρισδιάστατη εκτύπωση χρησιμοποιείται σε περισσότερους τομείς, το Plant θα καταγράφει διαρκώς τις εξελίξεις μιας συναρπαστικής τεχνολογίας, που ενδεχομένως να αλλάξει τις καθιερωμένες μεθόδους βιομηχανικής παραγωγής.
