Η εισαγωγή των ρομποτικών συστημάτων στην παραγωγή φέρνει την επιζητούμενη καινοτομία.
Ήταν το 1923, όταν σαράντα δύο χιλιάδες άνθρωποι στο Σινσινάτι υπέγραψαν μια αίτηση για να υποχρεωθούν όλα τα αυτοκίνητα στην πόλη να έχουν ρυθμιστικές διατάξεις που θα έκλειναν τον κινητήρα στα 25 μίλια την ώρα. Η πρόταση απορρίφθηκε σε εκλογικό δημοψήφισμα, αλλά απεικονίζει την ανησυχία που συνάντησε η παραγωγή του αυτοκινήτου σε όλο τον κόσμο αμέσως μετά την εισαγωγή του. Η ιστορία είναι γεμάτη με παραδείγματα αρχικού σκεπτικισμού γύρω από τις ριζικά νέες τεχνολογίες. Όταν εφευρέθηκε μάλιστα ο ανελκυστήρας χωρίς χειριστή στα τέλη του 19ου αιώνα, πολλοί άνθρωποι τρομοκρατήθηκαν. Τη δεκαετία δε του 1930 οι άνθρωποι ανησυχούσαν ότι τα τηλέφωνα θα τους σκότωναν με ηλεκτροπληξία. Έτσι, δεν αποτελεί έκπληξη το γεγονός ότι μία από τις σημερινές καινοτομίες που αλλάζουν το παιχνίδι στην παραγωγή- τα ρομπότ – αντιμετώπισαν την ίδια καχυποψία.
Είτε πρόκειται για ταινίες όπως ο Εξολοθρευτής και το Matrix που παρουσιάζουν κακόβουλες μηχανές με σκοπό την παγκόσμια κυριαρχία, είτε για μελέτες που διαπιστώνουν ότι μια μεγάλη μερίδα είναι σκεπτική σχετικά με την κατάληψη των θέσεων εργασίας τους από ρομπότ, συχνά διαφαίνεται ότι η τεχνολογία των ρομπότ έχει εξελιχθεί ταχύτερα από ό,τι ο ίδιος ο ανθρώπινος νους μπορεί να συμβιβαστεί με αυτήν.
Αναντίρρητα, τα σύγχρονα ρομπότ έχουν διαμορφώσει ένα νέο παραγωγικό περιβάλλον καθώς είναι η επιτομή της συνεχούς τεχνολογικής εξέλιξης, ενώ τα τελευταία χρόνια, η έλευση του Industry 4.0 και οι νέες δυνατότητες που έχει επιφέρει στις λειτουργίες παραγωγής έχει οδηγήσει σε σημαντικές αλλαγές ως προς το περιεχόμενο, και ως προς την οργάνωση της εργασίας. Όπως χαρακτηριστικά παρουσιάζει, ο ΣΕΒ στην έκθεση που δημοσίευσε τα ρομπότ έχουν φέρει σημαντικές αλλαγές, αλλά όχι ανατροπές στην εργασία.
Η ίδια έκθεση καταλήγει: «Οι αλλαγές που έχουν προκύψει από την τεχνολογική εξέλιξη αφορούν στη διεύρυνση της γκάμας εργασιών που μπορούν να αναληφθούν από ρομπότ, την επέκταση των επιπέδων αυτονομίας, και αυτοβελτίωσής τους, και την αλλαγή της αλληλεπίδρασης με τον άνθρωπο. Σήμερα, τα σύγχρονα ρομπότ δεν χρησιμοποιούνται απλά για την εκτέλεση προκαθορισμένων και επαναλαμβανόμενων εργασιών αλλά είναι σε θέση να εκτελούν πολυσύνθετες διεργασίες, να λαμβάνουν και να υλοποιούν αποφάσεις, να μαθαίνουν και να συνεργάζονται στενά με άλλα μηχανήματα και ανθρώπους στο χώρο εργασίας». Τα ρομπότ έχουν ήδη γίνει αναπόσπαστο μέρος της μεταποιητικής βιομηχανίας και γρήγορα μετακινούνται σε άλλα περιβάλλοντα, όπως η υγειονομική περίθαλψη, η φιλοξενία, η ενέργεια, η γεωργία και η εφοδιαστική αλυσίδα.
Η ανάγκη, τελικά, είναι η μητέρα της εφεύρεσης! Αναλογιστείτε πόσοι άνθρωποι πίστευαν ότι ένα εντελώς απομακρυσμένο εργατικό δυναμικό δεν θα μπορούσε να είναι επιτυχημένο. Αφού έγινε ξαφνική πραγματικότητα για τόσες πολλές εταιρείες, οι περισσότερες βρήκαν δύναμη προσαρμογής που ίσως δεν γνώριζαν ότι είχαν και εφηύραν νέες διαδικασίες για να διατηρήσουν και να ενθαρρύνουν τη συνεργασία. Ως αποτέλεσμα, οι εργαζόμενοι διατήρησαν ή και βελτίωσαν την παραγωγικότητά τους. Όλα αυτά καταδεικνύουν πως η ψυχολογία και όχι η τεχνολογική ετοιμότητα αποτελεί συχνά το πρωταρχικό εμπόδιο για την υιοθέτηση νέων τεχνολογιών.
Στο τεύχος που κρατάτε στα χέρια σας, θα βρείτε ένα πλούσιο αφιέρωμα για τις βέλτιστες πρακτικές ρομπορικών εφαρμογών που υιοθέτησαν μεγάλες βιομηχανίες στη χώρα μας, αποδεικνύοντας ότι τα ρομπότ μπορούν να δώσουν λύσεις στα μέχρι πρότινος δυσεπίλυτα προβλήματα. Η ρομποτική είναι ένας από τους πιο συναρπαστικούς τεχνολογικούς τομείς αυτή τη στιγμή, με πολλές δυνατότητες. Η πρόκληση για την εγχώρια βιομηχανία είναι προφανής, καθώς απαιτούνται επενδύσεις αφενός για τον εκσυγχρονισμό της παραγωγικής διαδικασίας και αφετέρου για την εύρεση νέου εξειδικευμένου εργατικού δυναμικού. •
