«Στόχος μας είναι αυξήσουμε την ευημερία των Ελλήνων αλλάζοντας τα πράγματα που πιστεύουν οι ίδιοι οι Έλληνες». Σε αυτή τη φράση συνοψίζει ο κ. Νίκος Ρώμπαπας, Γενικός Διευθυντής του Κέντρου Φιλελεύθερων Μελετών – Μάρκος Δραγούμης (ΚΕΦΙΜ), μιλώντας στο INDUSTRY, τους στόχους του οργανισμού, το όνομα του οποίου βρίσκεται συχνά στην επικαιρότητα καθώς μέσα από τις έρευνες του «φωτίζει» καίρια ζητήματα για την ελληνική κοινωνία και οικονομία. Ειδικότερα στο κομμάτι της οικονομίας, η συμβολή των ερευνών του ΚΕΦΙΜ είναι σημαντική και σίγουρα όχι αμελητέα, για κλαδους όπως η μεταποίηση.
Φορολογία και ασφαλιστικό
Κρατώντας μια αισιόδοξη στάση, ο κ. Ρώμπαπας εκτιμά πως μπορούν να γίνουν βήματα βελτίωσης της ελληνικής βιομηχανίας. Ερωτηθείς για το ζήτημα της φορολογίας, υπενθυμίζει πως το ΚΕΦΙΜ έχει σχετικές προτάσεις στην ατζέντα του. «Προτείναμε έναν οριζόντιο φόρο 15% σε όλα, που δίνει το πλεονέκτημα ότι έχεις ένα πολύ απλό φορολογικό σύστημα και δεν μπαίνεις στη διαδικασία να παίρνεις πολύπλοκες αποφάσεις για το πώς θα το κάνεις. Επίσης, αν ξέρεις ότι θα πληρώσεις ένα 15% έχεις πολύ μικρό κίνητρο να φοροδιαφύγεις» υπογραμμίζει.
Επιπροσθέτως, προτείνει την υιοθέτηση ενός μεικτού ασφαλιστικού συστήματος, αναδιανεμητικού και κεφαλαιοποιητικού. «Το πλεονέκτημα που έχει το κεφαλαιποιητικό σύστημα είναι ότι αν το κάνεις ως χώρα, σημαίνει ότι τα χρήματα, ένα μέρος των εισφορών, αποταμιεύονται και επενδύονται. Αυτά αυτόματα τα χρήματα τροφοδοτούν την ελληνική οικονομία διότι επενδύονται σε επιχειρήσεις κι οι επενδύσεις αυξάνουν την παραγωγικότητα κι έχεις ένα θετικό κύκλο» εξηγεί.
Κόστος μισθοδοσίας και παραγωγικότητα
Με αφορμή έρευνα του ΚΕΦΙΜ για την εξέλιξη του κόστους μισθοδοσίας στη μεταποίηση σε σχέση με την παραγωγικότητα, ο κ. Ρώμπαπας εξηγεί πως τις δεκαετίες του ΄80 και του ‘90 η αύξηση του μισθολογικού κόστους στη μεταποίηση ήταν κατά μέσο όρο 27% παραπάνω από την αύξηση της παραγωγικότητας. «Επειδή αυτό συσσωρεύεται στη διάρκεια του χρόνου καταλαβαίνουμε ότι η κατάρρευση της μεταποίησης στην Ελλάδα οφείλεται εκεί. Δεν είναι ότι αυξήθηκαν οι μισθοί, ουσιαστικά είναι ότι αυξήθηκαν οι μισθοί πολύ παραπάνω από την παραγωγικότητα» συμπληρώνει. Στο σημείο αυτό, υπενθυμίζει, πως με την είσοδο στην ΕΕ η χώρα μετέβη από μια κλειστή οικονομία σε μια οικονομία ελεύθερου ανταγωνισμού, με ταυτόχρονα αύξηση μισθών σε σχέση με την παραγωγικότητα και δραστική αύξηση του κρατικού παρεμβατισμού, με αποτέλεσμα την κατάρρευση της ελληνικής βιομηχανίας για να συμπεράνει πως «αυτό που θέλει η βιομηχανία, και κάθε τομέας, είναι σταθερότητα».
Η ερμηνεία του νομικού πλαισίου
Επιβεβαιώνοντας τα αιτήματα του ΣΕΒ, ο Διευθυντής του ΚΕΦΙΜ αναφέρεται και στις βελτιώσεις που απαιτούνται στη λειτουργία θεσμών και δημόσιας διοίκησης. «Καταρχάς η γενική προσέγγιση, που δεν είναι απαραίτητο να αφορά την αλλαγή της νομοθεσίας, κάτι που το βλέπουμε και στον Δείκτη Νομοθετικής Συναίνεσης, είναι ότι πολλές φορές ψηφίζονται νόμοι αλλά δεν εφαρμόζονται. Άρα στην πραγματικότητα πολλά από τα πράγματα που πρέπει να βελτιωθούν στην Ελλάδα, δεν είναι να ψηφιστεί ένας καινούριος νόμος, είναι να πούμε ότι έχουμε ένα νομικό πλαίσιο και το εφαρμόζουμε» λέει. Προσθέτει δε, πως είναι μεγάλη η ανάγκη αλλαγής νοοτροπίας στον τρόπο που προσεγγίζει τους νόμους η δημόσια διοίκηση καθώς προκύπτουν σοβαρά κωλύματα στις επενδυτικές απόπειρες των βιομηχανιών. «Δεν είναι ότι ο νόμος είναι προβληματικός. Είναι πώς ερμηνεύεις τον νόμο. Υπάρχουν δυνατότητες να τον ερμηνεύσεις χωρίς να αλλάξεις τίποτα στον νόμο» καταλήγει.
