Η ανθεκτικότητα της ελληνικής βιομηχανίας, και οι απαραίτητες ενέργειες στο εγγύς μέλλον.
Aπό την αρχή της χιλιετίας, οι κοινωνίες, οι οικονομίες και η ίδια η Γη έχουν υποστεί παγκόσμιες κρίσεις. Κάθε μία εξελίσσεται διαφορετικά από τις άλλες, αλλά πολλές έχουν αλληλεπικαλυπτόμενες συνέπειες που μπορεί να είναι μακροχρόνιες και δεν είναι πλήρως κατανοητές κατά τη στιγμή της επίπτωσης. Οι διαταραχές αυτές δεν είναι κάτι καινούργιο και οι κοινωνίες έχουν αναπτύξει εξελιγμένους τρόπους διαχείρισής τους, χρησιμοποιώντας θεσμούς για τη δημιουργία σταθερότητας έναντι ακραίων γεγονότων.
«Ο κόσμος αλλάζει αλλά η βιομηχανία παραμένει πυλώνας σταθερότητας», τόνισε ο Δημήτρης Παπαλεξόπουλος, Προέδρος του ΣΕΒ στο πρόσφατο Βιομηχανικό Συνέδριο. Η ελληνική βιομηχανία παρά τις διαδοχικές κρίσεις (δημοσιονομική, υγειονομική, γεωπολιτική, ενεργειακή, πληθωρισμού), και σε ένα διεθνές περιβάλλον αυξημένης αβεβαιότητας, έχει επιδείξει ανθεκτικότητα και προσαρμοστικότητα, διατηρώντας και σταδιακά αυξάνοντας την απασχόληση και συντελώντας στην ανάκαμψη της εθνικής οικονομίας.
Σύμφωνα με το special report που εκπόνησε ο ΣΕΒ, «Η Βιομηχανία σήμερα και στο μέλλον: Σχέδιο και τομές για τη βιομηχανία των δυνατοτήτων μας», ο κλάδος, μέσα σε 12 χρόνια, έχει αυξήσει τη συμμετοχή του στην προστιθέμενη αξία της οικονομίας (κατά 1,2 π.μ.), στο εξαγωγικό εμπόριο (κατά 5 π.μ.) και στην επενδυτική δραστηριότητα (κατά 6 π.μ). Βελτιώνει την παραγωγικότητα εργασίας (+27%), συμμετέχει ενεργά στην ερευνητική δραστηριότητα, παρέχει καλύτερους μισθούς σε σχέση με τους περισσότερους κλάδους, ενώ ηγείται της προσπάθειας μείωσης του περιβαλλοντικού αποτυπώματος της χώρας.
Χαρακτηριστική είναι η ανάκαμψη της βιομηχανικής παραγωγής μετά το 2014, με αποτέλεσμα ο κλάδος μέχρι το 2022 να έχει καλύψει τις απώλειες των ετών όπου η ύφεση της οικονομίας ήταν εντονότερη. Κατά την περίοδο 2010-2022, οι επιμέρους βιομηχανικοί κλάδοι που κατέγραψαν την μεγαλύτερη αύξηση παραγωγής ήταν ο ηλεκτρονικός εξοπλισμός (+191%), η φαρμακοβιομηχανία (+144%), τα βασικά μέταλλα (+36%), τα χημικά προϊόντα (+19,6%), τα προϊόντα χάρτου (+16%) και τα πλαστικά (+15,8%).
Από την άλλη πλευρά, το στοίχημα της πράσινης μετάβασης και το υψηλό ενεργειακό κόστος πυροδοτεί ένα περιβάλλον μεγάλης αβεβαιότητας στις επιχειρήσεις σε όλη την ΕΕ. Όπως συμβαίνει και στην υπόλοιπη ΕΕ, οι ελληνικές επιχειρήσεις όλων των μεγεθών βιώνουν πλέον μια κρίσιμη κατάσταση με αντικειμενικές προκλήσεις στην ομαλή λειτουργία και τη διεθνή ανταγωνιστικότητα τους.
Για να ανταποκριθεί η ελληνική βιομηχανία στις νέες συνθήκες, σύμφωνα με τον ΣΕΒ, τα επόμενα χρόνια θα χρειαστεί να κινηθούμε γρήγορα και αποτελεσματικά, προκειμένου να προχωρήσουμε σε δομική απλοποίηση των διαδικασιών της δημόσιας διοίκησης, να καλύψουμε το χάσμα δεξιοτήτων με τολμηρές προσαρμογές της εκπαίδευσης και κατάρτισης, να ενθαρρύνουμε επενδύσεις μεσαίας και μεγάλης κλίμακας, και να αντιμετωπίσουμε τις συνέπειες της ενεργειακής κρίσης.
Σε αυτή την κατεύθυνση, χρειάζεται τόσο η προώθηση ενός ειδικού προγράμματος μεταρρυθμίσεων, όσο και η διαμόρφωση ενός πλαισίου (blueprint) μεταρρυθμίσεων υψηλής αναπτυξιακής κρισιμότητας που θα ενισχύσουν, και τεχνολογικά, την εγχώρια βιομηχανία, και ευρύτερα την οικονομία. Είναι προϋποθέσεις ώστε οι ελληνικές βιομηχανικές επιχειρήσεις να διεκδικήσουν διευρυμένη συμμετοχή στις ευρωπαϊκές αλυσίδες αξίας στο πλαίσιο της στρατηγικής αυτονομίας και της πράσινης μετάβασης.
Αυτό το μεγάλο κεφάλαιο, που αφορά στην πράσινη μετάβαση της ελληνικής βιομηχανίας, πρόκειται να εξετάσει ενδελεχώς το περιοδικό Manufacturing με την ειδική έκδοση «ΠΡΑΣΙΝΗ ΒΙΟΜΗΧΑΝΙΑ: Βιώσιμη παραγωγή και Κατανάλωση», η οποία θα φιλοξενηθεί το Σάββατο, 16 Δεκεμβρίου στην Καθημερινή. Stay tuned!
